Okulista Raszyn

Okulistyka jest dziedziną medycyny, która zajmuje się między innymi budową czy czynnościami oka. Jej głównym celem jest zdiagnozowanie schorzeń oczu i wdrożenie leczenia. W poradni okulistycznej CM Judyta podczas wizyty wykonujemy szereg badań, które umożliwią ocenę stanu oczu. W razie zaistnienia takiej potrzeby wykonujemy także specjalistyczne zabiegi okulistyczne.

Jeżeli szukasz okulisty w Raszynie zapraszamy na wizyty okulistyczne w CM Judyta!

Wszystkie zabiegi w obrębie aparatu ochronnego oka wykonywane są w znieczuleniu miejscowym, przy użyciu 2% Lignokainy. Uczulenie na ten preparat należy koniecznie zgłosić lekarzowi przed zabiegiem. Ze względu na bardzo obfite unaczynienie powiek należy ograniczyć przyjmowanie leków, mogących zwiększać krwawienia. Zbyt “rzadka” krew to nie tylko zwiększone krwawienie w trakcie zabiegu, ale także nieestetyczny krwiak podskórny, przypominający podbite oko. Aby uniknąć tych nieprzyjemności, przez okres ok. 7 dni przed zabiegiem należy unikać przyjmowania leków przeciwbólowych innych niż paracetamol (np. Ibuprom, Ketonal), aspiryny, Acardu i Polocardu. W przypadku przyjmowania leków przeciwkrzepliwych takich jak: Sintrom, Acenocumarol, Warfin, Xarelto, należy przez 5 dni przed zabiegiem przejść na heparyny podawane w iniekcjach podskórnych (np. Clexane, Neoparin). Ewentualną zamianę leków przeprowadza lekarz rodzinny. W dniu zabiegu nie wolno nakładać makijażu. Przez 3 dni przed zabiegiem nie należy spożywać alkoholu, nawet w niewielkich ilościach. Zabieg wykonywany jest w pozycji leżącej, na plecach. Proszę zwrócić uwagę, czy są państwo w stanie wytrzymać w tej pozycji przez wskazany w opisie zabiegu czas. Ze względu na konieczność założenia opatrunku na oko operowane, prosimy nie przyjeżdżać na zabieg samodzielnie samochodem.

Po zabiegu na skórę zakładane są szwy niewchłanialne, koloru niebieskiego. Są one usuwane po ok. 7-10 dniach od założenia. Mogą również wypaść same, nie powinno to budzić niepokoju. Rana operacyjna nie wymaga specjalnej pielęgnacji, opatrunek można usunąć po ok. 12 godzinach od zabiegu. Przy ranie nie należy wykonywać żadnych manipulacji, nie wolno jej myć ani masować, gdyż grozi to rozejściem się jej brzegów i wytworzeniem większej blizny. Należy jedynie wykupić otrzymaną receptę na maść okulistyczną i 2-3 razy dziennie nakładać jej niewielką ilość bezpośrednio na ranę, do czasu usunięcia szwów skórnych. Wszystkie szwy podskórne są wchłanialne i nie wymagają usuwania. Czas wchłaniania dochodzi do dwóch miesięcy. Do czasu usunięcia szwów skórnych kategorycznie nie wolno się malować! Zalecane jest także unikanie wysiłków fizycznych, zwłaszcza dźwigania i schylania się, gdyż może to doprowadzić do powstania krwiaka podskórnego lub rozejścia się brzegów rany. Do czasu usunięcia się szwów należy unikać spożywania alkoholu.

Opatrunkowa soczewka kontaktowa o wysokiej gazoprzepuszczalności przyspiesza gojenie nabłonka rogówki oraz zmniejsza dolegliwości bólowe po powierzchownych urazach oka. Stosujemy ją leczniczo w przypadku erozji rogówki, w nawracających ubytkach nabłonka oraz po zabiegach operacyjnych np. usunięciu skrzydlika lub ciała obcego. Soczewkę zakłada i zdejmuje lekarz na okres maks. 30 dni pod warunkiem regularnych kontroli okulistycznych (co. 7-14 dni). Brak regularnych kontroli w przypadku przedłużonego stosowania soczewki kontaktowej może być przyczyną powstania ciężkich zapaleń rogówki.

Zatyczki do punktu łzowego stosujemy w zespole suchego oka (ZSO) spowodowanego rzeczywistym niedoborem łez. Ten typ ZSO towarzyszy często chorobom reumatycznym takim jak np. zespół Sjoegrena, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), czy choroba Hashimoto. Przed aplikacją konieczne jest potwierdzenie podtypu choroby w teście Schrimmera, ponieważ w innych rodzajach tego zespołu zastosowanie zatyczki może nasilić dolegliwości.

Zabieg wykonujemy, gdy potrzebne jest przedłużone podawanie steroidów z powodu stanów zapalnych oka (np. po operacjach okulistycznych, w zapaleniach tęczówki i błony naczyniowej). Podanie steroidu w iniekcji okołogałowej pozwala na osiągnięcie podobnego stężenia leku wewnątrz oka, jak w przypadku przyjmowania go ogólnie, tj. doustnie lub dożylnie. Dlatego też zabieg zalecany jest przede wszystkim wtedy, gdy stosowanie leków przeciwzapalnych w kroplach jest niewystarczające, natomiast podanie ogólne – przeciwwskazane. Iniekcje okołogałkowe należy powtarzać co ok. 7-10 dni.

Typowe, skórne zmiany degeneracyjne mogą dotyczyć każdej części ciała, w tym skóry powiek. Ze względu jednak na swoją specyficzną budowę, zabieg w obrębie tzw. aparatu ochronnego oka, nie zawsze może być prawidłowo wykonany przez kosmetyczkę albo chirurga. Usunięcie zmiany następuje przez wycięcie z minimalnym marginesem zdrowej tkanki tak, aby nie spowodować zaburzeń czynności powiek oraz zminimalizować ryzyko powstania szpecących blizn. Czas zabiegu: 10-20min (w zależności od ilości i rozległości zmian)

Większe zmiany skórne nie mogą być usunięte przy pomocy lasera CO2 lub krioaplikacji — zawsze wymagają chirurgicznego opracowania. Jeżeli lokalizują się w rejonie aparatu ochronnego oka, przy planowaniu zabiegu zawsze należy wziąć pod uwagę możliwy wpływ mechanikę pracy powiek. Z tego względu zaleca się, aby zabieg wykonywany był przez specjalistę okulistyki. Czas zabiegu: 20-40min

Zabieg wykonuje się w przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego. Jeżeli po 2-3 tygodniowym okresie stosowania maści i kropli okulistycznych gradówka nadal wyczuwalna jest pod powieką, należy zawartość zmienionego gruczołu usunąć chirurgicznie. Najlepszym momentem na wykonanie zabiegu jest ok. miesiąc od pojawienia się bolesnej zmiany na powiece. Pomimo tego, że zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, pacjent może odczuwać nieprzyjemne dolegliwości w czasie manipulacji chirurgicznych.

Ochrona przed promieniowaniem UV najczęściej kojarzy nam się z niekorzystnym wpływem słońca na widzenie. Tymczasem nie należy zapominać, że jednym z najbardziej narażonych na promieniowanie UV fragmentem skóry są właśnie powieki. Skóra powiek, eksponowana nieustannie w okresie letnim na słońce, nie jest chroniona żadnym filtrem, ani fragmentem odzieży. Z tego względu to właśnie w obrębie skóry powiek lokalizują się nowotwory zależne od promieniowania UV, takie jak rogowacenie słoneczne, choroba Bowena, rak podstawno komórkowy (BCC) lub rak kolczystko komórkowy (SCC). Każda niezapalna zmiana brzegu powieki powinna być obserwowana przez okulistę, a w przypadku podejrzenia zezłośliwienia – niezwłocznie usunięta. Zmiany mające tendencję do podkrwawiania powinny być usuwane w trybie pilnym. Niewielkie zmiany powierzchowne mogą być usuwane przez krioaplikację (mrożenie ciekłym azotem). Zmiany większe, obejmujące pełną grubość powieki powinny być wycięte i przesłane do badania histopatologicznego, zaś powieka poddana rekonstrukcji. Czas zabiegu: 60 min.

Kępki żółte (xanthelasma) są podskórnym depozytem cholesterolu, który najczęściej lokalizuje się na powiekach, w okolicach wewnętrznego kąta oka. Uważa się, że podwyższone stężenie cholesterolu we krwi oraz lipoprotein o niskiej gęstości (LDL) sprzyja powstawaniu kępków żółtych, aczkolwiek nie ma na to jednoznacznych dowodów naukowych. Niemniej jednak jeżeli kępki zaczynają się tworzyć, należy nie tylko zadbać o ich usunięcie, ale także o wyrównanie poziomu lipidów we krwi. Nieprawidłowe stężenie cholesterolu może być przyczyną ponownego odkładania się złogów w bliźnie po zabiegu chirurgicznym. Czas zabiegu: 30 min. (jedno oko)

Cienka i elastyczna skóra powiek eksponuje linię rzęs oraz zapewnia błyskawiczne podniesienie i opadnięcie powieki przy każdym mrugnięciu. Jednak z biegiem lat skóra rozciąga się, powodując powstanie mniejszego lub większego nawisu, który może ograniczać pole widzenia. Przy kwalifikacji do zabiegu ważne jest precyzyjne określenie, czy nadmiar skóry jest jedyną przyczyną opadania powieki. Dla najlepszego efektu kosmetycznego, zabieg należy jednocześnie wykonywać na lewym i prawym oku. Czas zabiegu: 45 min. (jedna strona)

Przebyte zapalenia spojówek o różnej etiologii, a także coraz częściej diagnozowane zapalenie brzegów powiek, mogą być przyczyną wtórnego zmniejszenia światła kanalika łzowego. Ten niewielki otworek, o średnicy poniżej 1mm znajdujący się na brzegu powieki w pobliżu kącika nosowego, odpowiedzialny jest za odprowadzanie nieustannie produkowanych łez. Skutkiem jego zwężenia będzie trwałe łzawienie i uczucie “wylewania się” łez poza powiekę. Podstawową metodą leczenia jest chirurgiczne nacięcie zwężonego punktu i dzięki temu uzyskanie właściwej średnicy, umożliwiającej swobodny odpływ łez. Czas zabiegu: 45min

Podwinięcie powieki dolnej (entropion) to jedna z najczęstszych chorób powiek, związanych z wiekiem. Po silnym zaciśnięciu powiek, dolna powieka podwija się do środka, a rzęsy nieustannie drażnią gałkę oczną przyczyniając się do dyskomfortu i łzawienia. Jedną z najprostszych metod leczenia jest założenie na dolną powiekę trzech wchłanialnych szwów, których zadaniem jest utrzymywanie powieki dolnej we właściwej pozycji. Zabieg ten skuteczny jest maksymalnie przez 12 miesięcy. Po tym czasie może być konieczne powtórzenie zabiegu lub wykonanie korekcji inną, bardziej inwazyjną metodą. Czas zabiegu: ok. 30 min.